Universitaire onderzoeksloopbanen
Samenvatting
Universitaire onderzoeksloopbanen: Een inventarisatie van problemen en oplossingen van het Rathenau Instituut schetst een verontrustend beeld. Het aantrekken van nieuw wetenschappelijk personeel bij Nederlandse universiteiten stagneert. En dat heeft, logischerwijs, een demoraliserend effect op aspirant-onderzoekers.
Goed wetenschappelijk onderzoek en goed onderwijs gaan hand in hand. Het is de taak van de professionele onderzoeker om de volgende generatie wetenschappers op te leiden. Deze nieuwe generatie vervult de rol van de wetenschappelijke gezel: de student of postdoc, degene die de experimenten doet en daarmee bijdraagt aan een frisse kijk op wetenschappelijke problemen – wat vaak leidt tot nieuwe inzichten. Maar werkt dat ook zo in de Nederlandse praktijk? Hoe vergaat het al die hoogopgeleide aspirant-onderzoekers? Kunnen ze later rekenen op een baan die het mogelijk maakt om het geleerde in de praktijk te brengen?
Als we hen hierin teleurstellen, kunnen we niet verwachten dat de laboratoria gevuld blijven met promovendi en postdocs, en dan bloedt de wetenschap dood. Het moet dus aantrekkelijk zijn voor getalenteerde studenten om in de academische wereld te blijven.
Bij voorkeur citeren als:
Van Balen, Barbara en Peter van den Besselaar: Universitaire onderzoeksloopbanen: een verkenning van problemen en oplossingen. Den Haag, Rathenau Instituut SciSA rapport 070