Mens van de toekomst, mens zonder toekomst

In dit essay schetsen wij de samenhang tussen de ogenschijnlijk zeer diverse technische ontwikkelingen en maatschappelijke trends rond mensverbetering.

Centraal staan vier gevalstudies van actuele mensverbeteringspraktijken: concentratieverbeteraars, Deep Brain Stimulation, gendoping en pre-implantatie diagnostiek. Wat zijn de gemeenschappelijke kenmerken van deze uiteenlopende cases en welke vraagstukken blijven onderbelicht in de regulering daarvan?

Vanuit een breed perspectief, met aandacht voor de historische en culturele achtergronden en de technische beloften van mensverbetering, articuleren we tot slot vijf thema’s voor verder maatschappelijk onderzoek en publieke discussie.

Met deze studie hopen wij een impuls te geven aan de nog bescheiden publieke meningsvorming over mensverbetering in Nederland. Het Rathenau Instituut wil daarmee bijdragen aan een maatschappelijke en politieke agenda voor mensverbetering.

Dit essay is oorspronkelijk geschreven voor NWO. Het is in 2008 verschenen onder de titel “Future man - No future man. Connecting the technological, cultural and political dots of human enhancement”. Dit is een bewerkte vertaling.