Evaluatie van transdisciplinaire samenwerking
Dit heet transdisciplinaire samenwerking: TDC. Leonie van Drooge, Rathenau Instituut, en Jack Spaapen, KNAW, beschrijven in een gezamenlijk artikel in The Journal of Technology Transfer een participatieve manier om TDC te monitoren en evalueren.
De praktijk van onderzoeksevaluatie is gericht op wetenschappelijke excellentie: het tellen van publicaties en citaties, met als doel om verantwoording af te leggen. Dit past niet bij de doelstellingen van een TDC. Een bottom-up aanpak, waarbij naast onderzoekers ook financiers en belanghebbenden zijn betrokken, is beter geschikt. Een aanpak die bovendien de ontwikkeling van maatschappelijk robuuste kennis centraal stelt en wederzijds leren stimuleert.
Theory of change
In het artikel introduceren Leonie en Jack een methode die voldoet aan deze kenmerken: de participative impact pathways analysis (PIPA). Twee cruciale kenmerken zijn de betrokkenheid van relevante belanghebbenden en de gezamenlijke ontwikkeling van een zogenaamde theory of change. Die theorie beschrijft wat doelen zijn, hoe die naar verwachting kunnen worden gerealiseerd, welke veronderstellingen daarbij worden gemaakt en wie er betrokken zijn. Dit gedeelde narratief biedt de mogelijkheid om indicatoren te identificeren om de voortgang te monitoren. Als blijkt dat de ontwikkeling anders is dan verwacht, kan gezamenlijk worden besloten wat het vervolg is.
Vooruit kijken
Het artikel beschrijft een voorbeeld van de toepassing van deze methode. Uit deze ervaring komt een aantal aandachtspunten naar voren met betrekking tot evaluatie, monitoring en indicatoren. Meest prominent is de functiewijziging van indicatoren. In plaats van terug te kijken op prestaties in het verleden, is de functie van indicatoren nu om vooruit te kijken naar de nabije en verre toekomst.
Lees het complete artikel via Open Acces: Evaluation and monitoring of transdisciplinary collaborations door Van Drooge, L. & Spaapen, J. J Technol Transf (2017).