Zo kan blockchain helpen tegen piraterij

Digitale inhoud: blockchain en rechtenbeheer

Kunstvervalsing en fraude zijn al langer gevestigde disciplines, maar in het internettijdperk kan het net zo eenvoudig zijn als Ctrl + C. Media-inhoud is op grote schaal gekopieerd en gedeeld - vaak illegaal - aangezien huis-hifi-systemen het gemakkelijk maakten om vinylplaten en radio-uitzendingen op cassette te kopiëren. Internet maakte piraterij nog eenvoudiger. Vroege gebruikers organiseerden wereldwijde netwerken voor het delen van gekopieerde cd's per post. Naarmate bandbreedtes toenamen en e-formaten ontstonden, brachten deze ‘file sharing networks’ piraterij naar de mainstream. Momenteel wordt mediapiraterij meestal georganiseerd via 'torrents' en, in toenemende mate, streaming.

Hoewel de verspreiding van media-inhoud op deze manier vaak illegaal is, is de praktijk zo wijdverspreid en is de handhaving zo moeilijk dat naleving vaak als vrijwillig wordt behandeld. Recentelijk hebben legitieme abonnementsservices piraterij verdreven door toegang tot media te bieden en royalty's te betalen aan rechthebbenden die inkomsten uit lidmaatschapsbijdragen of advertenties gebruiken. Geen enkel distributiemodel, tot nu misschien met de ontwikkeling van blockchain, is er echter in geslaagd om effectief te reageren op de realiteit van de illegale handel in digitale inhoud in het internettijdperk, en daarbij ook de belangen van de oorspronkelijke auteur, de klant en de verschillende tussenpersonen af te wegen.

Wanneer consumenten boeken en cd’s kopen, krijgen ze fysieke artefacten die ze later kunnen verkopen, weggeven of nalaten als onderdeel van hun erfenis. Er zijn beperkingen aan hun rechten, ze mogen bijvoorbeeld geen kopieën verspreiden en moeten royalty's betalen als ze de inhoud naar anderen distribueren.

Digitalisering van media

Door het digitale equivalent van dezelfde media te kopen, weten consumenten dat ze geen eigenaar zullen worden van een fysiek artefact, maar velen realiseren zich niet dat ze ook geen eigenaar worden van welke content dan ook. Integendeel, ze sluiten een licentieovereenkomst die geldig is voor een bepaalde periode of voor een vast aantal keer afspelen. Deze licenties kunnen niet worden verkocht, worden weggegeven of zelfs worden nagelaten als onderdeel van een erfenis. Het bouwen van een verzameling legitieme digitale muziek, literatuur, games en films brengt vaak kosten met zich mee die vergelijkbaar zijn met die van een verzameling cd’s en boeken met dezelfde inhoud. Het is een aanzienlijke levenslange investering, maar een die niet kan worden overgedragen en die vervalt bij overlijden.

Terwijl oudere generaties er plezier in kunnen vinden om de muzieksmaak en ervaringen van geliefden opnieuw te beleven via de dozen met vinyl, boeken en games die ze achterlieten, krijgen de kinderen van vandaag misschien niet dezelfde toegang tot de digitale inhoud van hun ouders. Kan blockchain-technologie helpen om deze en andere problemen met digitale media op te lossen?

Hoe digitale rechten kunnen worden beheerd via blockchain

Blockchain-technologie kan worden gebruikt voor het beheer van consumentenrechten in verband met digitale producten. In de meeste gevallen gaat het om massa producten, het digitale equivalent van cd's, dvd's en boeken, waarbij de originele kunstenaar veel exemplaren van het werk verkoopt. Het is echter ook relevant voor het opkomende gebied van unieke digitale kunstwerken, wat het digitale equivalent is van bijvoorbeeld een schilderij. Hier koopt de koper geen afgeleide versie, zoals een MP3 van een nummer, maar exclusieve rechten op het originele werk zelf. Blockchain kan consumenten en makers van digitale werken van allerlei aard beschermen door de eigendomsgeschiedenis van digitale eigendom vast te leggen en misschien zelfs door digitale rechten af ​​te dwingen.

Blockchain kan worden gebruikt om alle verkopen, leningen, donaties en andere dergelijke overdrachten van individuele digitale artefacten te registreren. Alle transacties worden gezien en goedgekeurd door alle gebruikers. Net als bij transacties op een bankrekening of bij een kadaster, kunnen artefacten niet worden overgedragen tenzij ze legitiem eigendom zijn. Kopers kunnen verifiëren dat ze legitieme kopieën van MP3's en videobestanden kopen. Sterker nog, de transactiehistorie stelt iedereen in staat te verifiëren dat de verschillende eigendomsoverdrachten helemaal teruggaan naar de oorspronkelijke eigenaar, dat wil zeggen, de maker van het werk. Het concept kan worden gecombineerd met slimme contracten, zodat voor een bepaalde periode toegang tot de digitale content aan anderen kan worden verleend, en daarna automatisch stopgezet, of zodat erfrechtwensen automatisch kunnen worden geïmplementeerd bij de registratie van een overlijdensakte.

Om dit allemaal te laten werken, is het van cruciaal belang dat wanneer het eigendom van de content van de ene naar de andere partij wordt overgedragen, de voormalige eigenaars hun toegang verliezen, net zoals zou gebeuren als ze een vinylplaat op de tweedehandsmarkt zouden verkopen. Kennis over wanneer de rechten van een gebruiker eindigen, is net zo belangrijk als weten wanneer de rechten van een andere gebruiker beginnen. Hier zou blockchain het mogelijk maken om te controleren wie de eigenaar van de inhoud was, evenals de eigendomsgeschiedenis. Hierdoor kunnen klanten ervoor zorgen dat ze legitieme goederen kopen in plaats van onwettige kopieën, en kunnen ze anderen ook helpen hun eigendomsrechten af ​​te dwingen. Controles van legitiem eigendom kunnen zelfs worden afgedwongen door middel van technologie, waarbij apparaten eigendom controleren op het profiel van de gebruiker voordat ze kunnen worden afgespeeld. Dit vereist de ontwikkeling van nieuwe codecs en industriestandaarden, en ook bestandsindelingen die inhoud bundelen met machtigingen.

Kopen en verkopen

Afgezien van het kopen van gelicentieerde kopieën van digitale werken zoals MP3-liedjes, is het ook mogelijk om originele werken te kopen en te verkopen, d.w.z. het nummer zelf. Net zoals het kopen van een schilderij meer rechten biedt dan het kopen van een kopie van een schilderij, koopt de koper van originele digitale werken ook het exclusieve recht om de inhoud uit te zenden, exemplaren ervan te verkopen en actie te ondernemen tegen anderen die de inhoud onrechtmatig gebruiken. Voor de kopers is het van cruciaal belang dat ze weten of ze het eigendom van het werk zelf kopen met de bijbehorende waarde en rechten, of alleen een reproductie waarvoor een licentie is afgegeven voor persoonlijk gebruik. In dit geval kan de blockchain worden gebruikt om de echte eigenaar van de inhoud te verifiëren, of het nu de originele versie of een legitieme kopie ervan is, en ook de reeks rechten die bij deze inhoud zijn gebundeld.

Afgezien van de rechten van verkopers en kopers, kan de blockchain worden gebruikt om de rechten van de oorspronkelijke makers van werken te beschermen, die mogelijk enige rechten behouden na de verkoop van hun inhoud. Deze oorspronkelijke makers kunnen een complex netwerk van mensen omvatten die gedeeltelijk eigendom claimen en recht hebben op royaltybetalingen wanneer de inhoud wordt gebruikt voor commerciële doeleinden. Voor muziektracks kunnen dit bijvoorbeeld schrijvers, musici en andere artiesten zijn, evenals opnametechnici, managers en een reeks gespecialiseerde tussenpersonen. De rechten van elk van deze mensen evenals de voorwaarden en de wijze van terugbetaling ervan, kunnen digitaal worden gecodeerd, waardoor betrouwbaarder en efficiënter kan worden betaald. Royaltybetalingen kunnen zelfs automatisch worden uitgevoerd via slimme contracten.

Potentiële effecten en ontwikkelingen

Door blockchaintechnologie op deze manier te gebruiken, kunnen consumenten voor het eerst digitale tweedehands kopieën kopen en verkopen, weggeven of doneren aan liefdadigheidswinkels, ze tijdelijk uitlenen aan vrienden of achterlaten als onderdeel van een erfenis - net zoals met vinyl en boeken - terwijl ze er tegelijkertijd voor zorgen dat ze niet meerdere exemplaren zonder licentie verspreiden.

Om blockchain te laten slagen in het ondersteunen van een methode voor het beheren van digitale rechten, waar zoveel andere methoden hebben gefaald, zou het een evenwicht moeten vinden tussen de rechten van verkopers, kopers, het netwerk van mensen die de oorspronkelijke eigenaar van de inhoud zijn, en een enorm scala aan andere tussenpersonen, inclusief degenen die de blockchain zelf ontwikkelen en onderhouden. Met dergelijke complexe netwerken van belangen zou het idealistisch zijn om een ​​snelle en oncontroversiële oplossing te verwachten, hoewel sommigen suggereren dat blockchaintechnologie binnen een tijdsbestek van 10 tot 15 jaar naar verwachting een echte impact op de muziekindustrie zal hebben gehad, met meer directe kansen voor ‘early movers’.

Anticiperende beleidsvorming

De wet zal een belangrijke rol blijven spelen bij het identificeren van auteursrechtelijk beschermde werken en het beslechten van geschillen. De ontwikkeling van blockchain op dit gebied kan leiden tot multiterritoriaal licentiebeleid en meer rechtszekerheid voor videomakers en kopers, terwijl het ook effectieve mechanismen voor geschillenbeslechting biedt, met name met betrekking tot tarieven, licentievoorwaarden, toewijzing van onlinerechten voor beheer en intrekking van onlinerechten.