Met sociale media, games en AR-platformen komen mensen meer in hun eigen hybride werelden te leven, die deels fysiek, deels virtueel zijn. Tot hoever willen we ons laten onderdompelen in de digitale wereld? Hoe komt publiek debat tot stand, als ieder in zijn eigen ruimte leeft? De digitale samenleving gaat met immersieve technologie, zoals virtual reality, augmented reality en spraaktechnologie, een nieuwe fase in met ongekende mogelijkheden. Maar ook met mogelijkheden voor biometrische surveillance van burgers, het digitaal nabootsen en aanpassen van iemands lichaam of de omgeving. En mogelijkheden voor digitale beïnvloeding, veelal zonder dat we het door hebben. Tot hoever mag de overheid de burger surveilleren, of burgers elkaar? En welke rol hebben bedrijven?